تحلیل پویایی قرارگاه‌ رفتاری با تمرکز بر آزمون‌های ساختاری

با توجه به رویکرد احتمال‌گرایانه در طراحی محیطی، همواره ضرورت توجه به رفتار انسان در محیط، ارتباط رفتار و محیط و تأثیرات و تأثرات این دو بر هم احساس می‌شود. اگرچه طراحان اغلب در سطوح پایین‌تر تعریف قرارگاه‌های رفتاری، هم‌ساخت‌های رفتار و محیط را با لحاظ نمودن مسائل ارگونومی( مهندسی عوامل انسانی و انتروپومتری (انسان‌سنجی) به حیطه طراحی وارد می‌کنند، اما در حقیقت بررسی روابط متقابل رفتار و محیط در حوزه روانشناسی اکولوژیک و در نهایت قرارگاه‌های رفتاری به نحو کامل و جامعی امکان‌پذیر است. ازاین‌رو در این مقاله با ارائه تعریف قرارگاه‌های رفتاری و بیان توضیحاتی در خصوص آزمون ساختاری و پویای قرارگاه‌ها به نحوه پیمایش و بررسی تحلیلی قرارگاه‌ها پرداخته چراکه شناخت هرچه بیشتر قرارگاه‌های رفتاری می‌تواند به طراحان در خصوص نحوه رفتار استفاده‌کنندگان محیط ساخته‌شده بسیار یاری برساند و علاوه بر آن زمینه‌ساز پیشینه‌های طراحی طراحان شده تا نتایج به‌دست‌آمده را در طراحی محیط‌های گوناگون به‌ویژه محیط‌های آنتروپوفیلیک بکار گیرند. ازاین‌رو این مقاله با مروری بر ادبیات حوزه روانشناسی اکولوژیک در پی پاسخ دادن به این پرسش است که: " چگونه می‌توان قرارگاه‌های رفتاری را مورد پیمایش و بررسی تحلیلی قرارداد؟" و در پی پاسخ به این پرسش پویایی این قرارگاه‌ها به صورت ویژه مورد آزمون‌های ساختاری قرار می‌گیرد.